Ik had altijd een hekel aan tegeltjeswijsheden, maar ze zijn toch meestal afgrijselijk waar, zoals deze.Want hebben we ons niet allemaal in allerlei bochten gewrongen om te zijn wie we dachten te moeten zijn om erachter te komen dat het heel fijner is om jezelf te kunnen zijn? Ik in ieder geval wel. En omdat ik altijd het naadje van de kous wil weten heb ik een uitvoerige studie gedaan naar waarom we dat toch doen.
Want, wat is dat dan eigenlijk, je ego? Misschien denk je wel dat je het niet hebt omdat je jezelf eerder ziet als onzeker dan als bravourachtig. Maar ego is de constructie aan copingmechanismes die je hebt ontwikkeld om te overleven. En, geloof me, we hebben die allemaal.
De problemen beginnen pas als we die onbewuste copingmechanismes voortzetten als we ze eigenlijk niet meer nodig hebben.
Maar met de jaren gaat de schoen wringen. Jezelf niet kunnen uiten, maar jezelf veelal moeten aanpassen is iets wat een organisme een tijdje volhoudt, maar geen levenlang.
Paarden leggen in het wild grazend zo’n 20 km per dag af. Paarden die veel op stal staan passen zich wonderwel aan, maar als ze hun natuurlijke beweginsbehoefte niet op een andere manier kunnen uiten gaan ze gedrag vertonen dat schadelijk is voor hunzelf (zoals luchtzuigen of kribbebijten).
Wij zijn niet anders. Jezelf kunnen zijn met alles erop en eraan is een eerste levensbehoefte, of je nou 20km per dag wilt afleggen, 20 uur dromerig uit het raam staren of het leuk vindt om 20 gesprekken op een dag te voeren.
Je vooral aanpassen levert stress op en put je uit. Dit is een belangrijkere oorzaak voor een burnout dan bijvoorbeeld werkdruk. Jezelf kunnen zijn laad je juist op. Creativiteit en flexibiliteit zijn het gevolg.
Dus…wat vertelt jouw hart je?
Je las een blog van, Wieneke Timmermans, dieptecoach en stresscounselor mbv paarden.
Ik help je graag
-
Als je een puzzel bent voor jezelf (in je werk, je gezondheid, je contacten) - Als je kind een puzzel voor je is (voor je kind en een beetje voor jou)